EZİKSİN SEN ;)

Son zamanlarda neden bu kadar mutsuz, depresif ve ağlak olduğumu anlamaya çalışıyorum. Sevdiğim, evim, aşım, işim varken. Neye ve kime bu göz yaşları? Düşünüyor tahlil etmeye çalışıyor, tepkileri ölçüyor, etrafıma bakıyorum. Bi şeyi farkettim ki, evet evim, işim, sevdiğim bla bla bla var. Ama ben kimsenin bir şeysi değilim. Merve kim? Merve olmasa ne olur? Merve'yi karşılıksız ve sonsuz seven var mıdır? Sanırım öylesi bir sevgi ananemden öteye gitmedi. Bunu düşünüp kafamda bir şeylerin aydınlandığını farkederken, en yakın arkadaşım dediğim, burada bana bir şey olsa o koşacaktır ardımdan dediğim insandan duyduğum,
''Evet sen de bi eziksin!'' lafını hatırlıyorum. 

Üstelik bu insan benim ezik olmama sebep olacak tüm travmalarımı, çocukluğumu, yalnızlığımı, ailesizliğimi bilenlerden. O bile travmalarıma bir yenisini ekliyorsa, dışardaki herhangi bir insan nasıl eklemez ki? Nasıl zarar vermez ki bana? 

İşte bu yalnızlık, işte bu herkese korkuyla bakmak, işte bu en sevdiğine bile asla güvenememek, işte bu hayatın ızdıraba dönüşmesi. 


Eziğim!
Babamı 13 yaşında bir ergenken tanıdığım için.
Okulda birden fazla arkadaşım olmadığı için.
Annem 3 evlilik yapıp, yanımda olmadığı için.
Eziğim!
Yıllarca hayatımı, ailemi kimseye anlatamadığım üstüne bir de yalan söylediğim için.
Parasızlık içinde büyüyüp dershaneye sadece 1 sene kendi kazandığım parayla gidebildiğim için.
Eziğim!
Sınavla çakışan mahkeme gününü tek başıma organize edip adliye koridorlarında korkuyla beklediğim için.
Marmara'yı kazandığımı ilk öğrendiğimizde ananemin ilk cümlesinin hangi parayla göndereceğiz ki olduğu için. 
Hepiniz ailenizden gelecek ''para yatırdım'' haberini beklerken ben ayaklarımın altı patlayana kadar bazen gece 1'lere, bazen gece 4'lere kadar çalıştığım için. 
Eziğim hayatta kalmaya çalışırken kendime bu dünya görüşü dışında hiçbir şey katamadığım için.
Eziğim bunları sanki yalnızca ben yaşamışım gibi ezikliğini hissettiğim için.
Eksikliklerim olduğu için.
Sizi hiçbir zaman anlayamayacağım ve hiçbir zaman kendimi anlatamayacağım için.
İyi yerlere gelmiycem anane, öyle bişey yok. Seni de kandırmışlar sen de beni kandırdın. Ben gördüm. İyi yerler yok.
Gitmek istiyorum.
Ben sadece gitmek istiyorum.
Anlaşılıp anlaşılmadığımı yok olduğumda merak etmeyeceğim.
Ezik sayılıp sayılmadığımı, sevilip sevilmediğimi.
Yok olmak istiyorum.
Keşke anlayabilecek kadar bilseniz içimi. Sevseniz ve bilmek isteseniz.
Keşke tam şimdi gidebilecek kadar cesaretim olsa.
Keşke o gün, bugün olsa.