Karınca Yuvası-1
Sene 2016, kış sonu. Hayatımda bir defteri 2 günde kapatmış, şehirden şehire hayat taşımış, 2 hafta boşlukta süzülmüş, İstanbul'a geri taşınma kararıyla 1 ay boyunca gece gündüz çalışıp arkadaş evini uyumak için kullanmış, sonra da ışık görmeyen evimde kendi hayat dizimin 2. İstanbul sezonuna başlamıştım. Ama pek yaşıyor sayılmazdım. Ya uyku uyumaz ya da uyuduğum uykudan kabuslarla uyanırdım. Şimdi hala çekmecemde son kullanma tarihinin geçmesini bekleyen antidepresanlar, uyku ilaçları ve o zamanın dostu alkol... Ah alkol! Uyku problemimin ilk ve yegane çözümü. Merhaba 2020! Merhaba uyku problemi! Hoş geldin. Hoşçakal 2020! Sen şimdi bitiyorsun da bu uyku problemi ne olacak? Üstelik ben daha yeni alışmaya başlamıştım sana. Çok alıştım da denilemez sürprizlerle dolu bir yıl oldun. Dünyadan bir çok şeyi götürüp, bir çok şeyi getirirken özel hayatıma baktığımda da büyük taşlar oynattığını yeni yeni kavrıyorum. Bana geri getirdiğin şeyler arasında hayatımın bir dönemini boka bulayan