Her şey o kadar önemsiz geliyor ki şimdi. Edilen kavgalar, söylenen sözler, yapılan kıskandırmalar, atılan tripler. Hepsi o kadar anlamsızmış ki... Öyle özlüyorum ki... Yanında olduğum her anın tadını çıkarmam gerekiyormuş oysa ki.
Kayıtlar
Ekmek Arası'ndan
İlgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kaçabileceğime dair hiçbir fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Ben de bir eksiklik vardı belki de. Mümkündü. Sık sık aşağılık duygusuna kapılırdım. Onlardan uzak olmak istiyordum. Gidecek yerim yoktu ama. İntihar? Tanrım, çaba gerektiriyordu. Beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi. ... Sarhoş olmayı hep sevmeye karar verdim. Sıradanlığı alıp götürüyordu, sıradanlıktan yeterince sık uzaklaşabilirsen sıradan olmazdın belki. Bukowski