Var mıyım? Yokum. Neredeyim? Ben miyim? Peki ya ben kimim? Varsam varlığıma sebep olanlar neden yoklar? Hücrelerim dahi yalnız. Yan yanalar birbirlerinin hiçbir şeyiyken. Gitmek istiyorum artık. Gidebildiğim kadar gitmek. Koşmak geliyor içimden. Çocukluğumun hatırlamadığım günlerine. Bilinçsizliğimin hayatta olduğu günlere. Bilmek çok kötü. Yalnızlığı. Terk edilmişliği. Sevilmemeyi öğrenmek. Ağlamak istemiyorum artık 5 dakika önce gülmüşken. Ve gülmek istemiyorum biteceğini bilirken. Bir büyük belki, eski bir dost kim bilir, bir sevgili hiç olmazsa.. Başımı göğsüne dayayıp göz yaşlarımla nemlendireceğim, sessizliğimle dinlendireceğim biri. Biraz eksik kalmış ilgi.